อันนี้ในแง่ความคิดของเรานะ เรารู้ว่าหลายคน ส่วนมากเลยก็คงจะคิดไม่เหมือนเรา
ถ้าให้ขยายความก็ประมาณว่า บางคนที่เขาอยากตายอ่ะ หรืออาจจะทรมานกับอาการเจ็บป่วยมากจนอยากจะตาย ทำไมทางการแพทย์หรือรัฐไม่สามารถปล่อยให้เราตายได้ ในขณะที่คนไม่มีอันจะรักษา จะมาโรงพยาบาลไม่ได้ ถึงปล่อยให้ตายอยู่ในสลัม
คือถ้าอยากตาย ทางเลือกหนึ่งคือห้ามมาหาหมอตั้งแต่แรกอะไรประมาณนั้นรึเปล่า
ยกตัวอย่างเช่น คนที่เป็นมะเร็งระยะที่รักษาได้ แต่ก็ไม่คิดจะรักษาต่อ
หรือ คนที่กินยาฆ่าตัวตาย อะไรแบบนั้น
หรือจริงๆมันก็มีทางเลือกที่จะตายได้ แต่เราแค่ไม่รู้จักเฉยๆ?
พิมพ์มาจนถึงตอนนี้เราก็รู้ว่า คนหลายคน อาจะแค่ทรมานจนอยากตายเพียงช่วงเวลานึงเท่านั้น พอหลังจากนั้นก็จะกลายเป็นว่า ขอบคุณที่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่
หรือจริงๆ ที่แพทย์ไม่สามารถให้คนไข้ตายได้ทั้งที่อาจจะอยากจะตายแม้มีทางรอด เพราะมันเป็นสิ่งผิดปกติในร่างกายรึเปล่า แบบว่ามันอาจจะมีสมองบางส่วนหลอกให้คิดแบบนั้น จนสุดท้ายก็รู้อยู่ดีว่าทุกคนไม่ได้อยากจะตายจริงๆ
สุดท้าย อะไรทำเราคิดว่าการตายคือหมดเวรหมดกรรมหมดทุกข์หมดโศก แต่อีกแง่นึงคือการตายเป็นบาปติดตัวต้องชดใช้
ทำไมคนเราไม่สามารถปล่อยตายแบบไม่ยื้อได้
ถ้าให้ขยายความก็ประมาณว่า บางคนที่เขาอยากตายอ่ะ หรืออาจจะทรมานกับอาการเจ็บป่วยมากจนอยากจะตาย ทำไมทางการแพทย์หรือรัฐไม่สามารถปล่อยให้เราตายได้ ในขณะที่คนไม่มีอันจะรักษา จะมาโรงพยาบาลไม่ได้ ถึงปล่อยให้ตายอยู่ในสลัม
คือถ้าอยากตาย ทางเลือกหนึ่งคือห้ามมาหาหมอตั้งแต่แรกอะไรประมาณนั้นรึเปล่า
ยกตัวอย่างเช่น คนที่เป็นมะเร็งระยะที่รักษาได้ แต่ก็ไม่คิดจะรักษาต่อ
หรือ คนที่กินยาฆ่าตัวตาย อะไรแบบนั้น
หรือจริงๆมันก็มีทางเลือกที่จะตายได้ แต่เราแค่ไม่รู้จักเฉยๆ?
พิมพ์มาจนถึงตอนนี้เราก็รู้ว่า คนหลายคน อาจะแค่ทรมานจนอยากตายเพียงช่วงเวลานึงเท่านั้น พอหลังจากนั้นก็จะกลายเป็นว่า ขอบคุณที่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่
หรือจริงๆ ที่แพทย์ไม่สามารถให้คนไข้ตายได้ทั้งที่อาจจะอยากจะตายแม้มีทางรอด เพราะมันเป็นสิ่งผิดปกติในร่างกายรึเปล่า แบบว่ามันอาจจะมีสมองบางส่วนหลอกให้คิดแบบนั้น จนสุดท้ายก็รู้อยู่ดีว่าทุกคนไม่ได้อยากจะตายจริงๆ
สุดท้าย อะไรทำเราคิดว่าการตายคือหมดเวรหมดกรรมหมดทุกข์หมดโศก แต่อีกแง่นึงคือการตายเป็นบาปติดตัวต้องชดใช้